• Ingen resultater fundet

Digitaliseret af | Digitised by

N/A
N/A
Info
Hent
Protected

Academic year: 2022

Del "Digitaliseret af | Digitised by"

Copied!
71
0
0

Indlæser.... (se fuldtekst nu)

Hele teksten

(1)

Digitaliseret af | Digitised by

Forfatter(e) | Author(s): Reitzer, Christian.; publicæ disqvisitioni subjiciet Christian Reitzer ; respondente Olao Sletting.

Titel | Title: Positionum ex jure divino universali partis

primæ caput primum, seu de iis, quæ universo in iure præcognita esse debent

Udgivet år og sted | Publication time and place: Hafniæ : ex reg. maj. & univers. typographéo, Fysiske størrelse | Physical extent: 1702[4], 58 s.

DK

Materialet er fri af ophavsret. Du kan kopiere, ændre, distribuere eller fremføre værket, også til kommercielle formål, uden at bede om tilladelse.

Husk altid at kreditere ophavsmanden.

UK

The work is free of copyright. You can copy, change, distribute or present the work, even for commercial purposes, without asking for permission. Always remember to credit the author.

(2)
(3)
(4)

£A . ' , *

«

D E T K O N G E L IG E B IB L IO T E K

1 3 0 0 2 1 2 7 6 2 1 1

(5)
(6)

PO SIT IO N U M

Ex

JURE

DI VINO UNIVERS ALI

Partis Primæ Caput Primum,

Seu

De iis 5 qvx univerfo in Jure pracognita efle debent, .

DISSEFLTATIO,

Qvam

F. D. T. O M.

Public* disqvifitioni fubjiciet

CHRISTIAN. R E IT Z E R , .

Rejpondente

OLA O S L E T T IN G ,

Loco horisq; folitis d. 15 Maji 1702.

HAP N j/tj Ex Reg. Maj. & Umverf. Typographéo,

(7)

• :

]J

Imprimatur.

H enr . W eghorst .

(8)

« o 2 $

L. S.

• S p p n t c r alia, qvæ n o ftn s fere tem p o rib u s vel recéns S . ® cæPemnt exiftere, vel auda pulchriiis efflorefcere,cenfen- da merito eft Juris D ivini Univerfalis Difciplina. S’pre- ta diu latuerat, & qvamvis in ea eruenda Eruditorum aliqvi opcram ponerent non fpernendam, primns tamen erat Maonus ille Gr ot i m , qvi tanto feculum bearet thefauro , qviq; Naturalia Jura a Pofitivis difcernendo in juftum istam diiponeret corpus.

Difculfæ ita in totum fneré tenebræ, qvasDivinis Literis induxe- rant fpifia Moraliftarum volumina &, dum fines;m N atvrale in ter ac D ivinum Pofitivum conftituuntur, veraq; & firma utriusq; jaci- untur fundamenta, ftabilitam perfedé vidimus juftam illam phi- lofophandi libertatcm, qvæ Sacrum Codicem primo omnium in- ter facrofanda habens futiles hominum authoritates & commenta fpernere audet. Qvin inCivili vita manifeftiffimumDifciplina no- ftræ ufum deprehendimus. Nam ut ne qvid dicam de Jure D i- vino llniverfali P ojitivo , certé N atur ale J u s, uti populorum inter fe negotia unicé regit, ita fundamentum eft & norma omnium , qvæ latæ funt, qvæq; unqvam ferri polfunt, Legum, Difcimiis hine, qvæ inftituta vitam mortalium in univerfum temperant, qvæ cau- faCivitatum earimdemq; natura,qvid in fcederibus fan d i. qvare inviolabiles Legati, & qvæ alia tam in bello , qvam in pace juris æqviq; nomine veniunt. Digniffima ideo ed hæc Difciplina, qva emdiantur illi, qvi de publico in Ecclefia non miniis, qvam' in Civitate bene voltint niereri. Ovanti enim eft , definire pofte Theologum , qvibus potiffimum partibus perpetua illa ac naturalis Lex a pofitivis differat? &qvid præclari non poterit fibi Resuubli- ca ab his polliceri, qvi CiVilem lapientiam ex ipfis ita hauriunt fon tibus, difeuntq; fimul, qvæ homini in Deum, in Principem, in femet ipfum&alios omnes homines ineumbere officia fana ve'lit ratio ? Proinde animus mihi eft, nobilem hancDifeipIinamCuccmåtiscom-

plexam

(9)

i n

« ■ o »

piexam pofitionibus, unoq; qvafi intuitu ob oculos pofitam dis- pjtando percurrere : & fperare Jicebit, fore, ut ad eam, dum in hoc Lyceo publicas afandet cathedras , æftimandam noftra provocetur Juventus. Qvantum autem ad hane feqvuturasq;

omnes attinet Dijfertationes, & aliqvid mihi in illis vindicare au- lim , &, eum plenum fit ingenui pudoris, fatert, per ejvos profeceris, n o n inficior, pleracjve, qva: a me dicentur, prius fuille dida. Ex- cepta methodo, qvam, qvia optima eft, aliis etiam ex parte de- bere volui, perpetui mihi erunt Duces Grotius & Tufendorfius, qvi ita in hac verfati funtDifciplina, ut nonadeo multunvaliis dicen- dum reliqverint, Nec omittendi Seldenm,Hobbefius, Chumberlan- dus, l elthufins, Zicglenu, Themafius, Ofiander &c., qvos, Jicet autho- ritatum farraginem ipfe oderim, in gratiam tamen juventutis a 1- legabo , ubi nempe vel qvid dixerint redius, vel alteram etiam placuerit audire fententiam. Deniqve ut exeufer, rogo, fi forte nonnulla Latio ignota vocabula hic occurrent. Vim magis re­

rum , qvam verborum flolculos fedari fuit necefle: &uti Acade- micæ noftræjuventutis utilitati unicé hunc, qvi inplorius for-

tall'eell,impendam laborem, ita aliud non exfpedo prse- mium, qvam bonis & dihgentibus

profuifl'e. Vale.

r

POS1 «

(10)

POSITIONUM

ex

JURE

DIVINO UNIVERSALI

PARTIS PRIMÆ

Caput primum De Jure m genere,

p o s

. i. ^

iri

ju s

aliqvod humano om ni imperip fuperi- us juxta ac antiqvius (aj cum 6c alii operosé probårunt (V), 6c exiis, qvæ poftea dicen- tur (c), latius patebit, omifså in præfens håc qvæftione,exponemus

eay

qvæ

immer fo

in

ju ­ re

præcognita efle debent; ita enim, ubi

Dijciplina

noftræ patefecerimus aditum, ad ejusdem penetralia expeditiiis contendi poterit, 6c conftabit infuper, inqvåm multis cum

Divino humana

conveiliant

jura,

(a) A Grotio Belli & Pacis, uti ab) aliis communiter Natur*

acGentiumjus nuncupatum. Sed 8cprior ifte Tit ulus nonnuJJis vel ut jufto anguftior, vel ut figura non carens difplicuit, (vid.

Boeder us in Prafatione Commentationis adGrotium de ju r. Bell, ac Pac.') & per pojleriorem illud faitem j u s, qvod congenitæ rationis lumen mortalibus infinuåt, intelligi poteft* qvocirca convenienter magis vocabulo D ivin i Univerfalis appellabitur.

Præter jus Natura le enim datur etiatn Hniverfale Pofitivum,

A qvod'

(11)

' « g .

qvod qvidem, utut'seqve ac Natufale å Deo profechim omnes obligandi homines vim habeat, zbtfto tameii diverfum eft; fed de his in' fcqveritibus piura dicericur,. r ...

(b) Præter mul tos taqfr in ter Antiqyos., qvam Recentiorcs Grottes inprimis de ju r . BeU.&Pac. inProlegomen. ejmdemq; ad tun dem locum Cofnmentat. & Pufendorfitu de Jur. N a t. £5* Gent.

libr.2. cap.$. $$. to jr. contra Carneadem atq; Epicurum dari Jus Naturale afl'efentes.

(c) Capite nimirum prima huj tu partis fecundo, ubi in prin- cipia Jur is tam N a t tt r alts, qyåm Pofitivi HniverfaUs D ivini in- qvirendum erit*

II.

Juris

autem' vocabulum ut i multas håbet fignifica- tiones , qvå nempe i . pro

comptexu

five

Jyftemate legum

,

2. pro

loso

5

in cgvo jus dicttur

? 3. pro

Jententia a Judice pro~

nuntiatx

, 4. prO

'refultante ex cognationibtis affmitatibusd ne- cefjitudine,

5. pro % , 6; pr O

attributo perfori*

5 t 7. deni-

qve

pro

attribut o attionti

fumitur fa), ita aforøæ

tres figni*

fic at iones

confiderandæ hic ertmt (b>

(a ) /.//. i2\ P>. d e ju jiit.& ju r. Confer. etiam Grot i ns de J .B . Cf i \ /*£. /. /♦ 3- 4> 9* & -Pufend. de J. N . (5 G. lib. u cap.

u $ $ .2 o \iU . .

(b>‘ Præeipiia tamen Legis eft fig n ific a tiou tpote cum absq;

*7/4 confiderari non po/Iint. Nam &

ju s mihi eft, qvoniarrf id L ex adverfus alios dat afleritvé,.

tejufla dicitur atfto, qvia: cum Lege convenit.

IIL

Eqvidem

LEX (

aj, de qVa primo hic agendum no-

bis' er.it, cum å variis varié , 6c qvandoqve inepte /atis

definita fuerit, optime defcribi videtur# qvod fit

insperantis

(12)

juffum

(b),

qvo fubjeB os hic obligat

,

///

0*

qbijem convenienter ijti ipft juffo affiones Juas mftituant,

(a) Con fer. P*?/W. de J .N ,& G. Ub. t. cap. 6. / . & 7%ø)w.

Infilt. “Juris pr. Divin# lib.i. cap.i, jfjf. 28. fecjv,

(bj At obfervandum hic probé erit, non femp/ér necefle efle, ut jujfum hoc, prout afleniiØe videtur Hobbefius de Cive cap.j.

ft- 33- viva voce aut relatis in fcriptum verbis- promuigetur, ied fufficere, fi qvaJicunqvemodo, imø etiam per internum eongenitæ rationis Jumen fubjedis innotuerit.

IY.

Legem ita

(a), qvippe qvum Jmperantis , qvå talis,

litju//iiM)dmzvve.

videmus tum å

Confilio

, tum å p ^ ,q v æ tamen cum eadem non raro eonfunduntur (b)t

Conftli- um

enim damus ei,in qvem nobis vel nulla competitpo- teftas, vel laitem qvoad præfens negotium competejre nolumus (c), ita .ut, ubi, rationibus ex re ipfa petitis ,,il- lum ad agendum qv.id aut omittendum adducere cona- ti ruerimus, in ejus tamen relinqvatur arbitrio, feqvi ve- lit confilium an minus (d)» Qvin nec

paBum

unqvam

obLgat

, qvæ .enim

illud

eomitatur,

obligatio

non ex

pa^i- fcentium

proyen.it

confenfi

(e) , fed ex

voluntate Legislatoris

liv e

Impermtis

, q vi

promifsis f t ari

jubet, Adeoq;

Lex

q v i- dem citra

paBum

obligare poteil (f), fed

paBum

neuci- qvam, fi tollitur

LegisUtor

,'

Grot- de 3' B' & p- Kb. /. cap. 1. jr, 9, V u f end. de J.

JV. & G. lib.ucap. 6. jrjf. 1,2. •& Hobbes. de Civ^cap, /■£.§§. 1,2.

(b^ Ita ut iis æqve acLegi vis obligandi tribuatur.

(c) Sic nec obJigabit confilium Principis .qvamdiu hic con- fulere fe tantum velle fubjeao declaraverit.

(d) Non negandum tamen, occafione dati conplii obliaari hos poile, qvatenus nempe per illud m htU nobis, qvæ obliox- tionem pariat, imprimitur. Sic fi v. g. i Medico regendz va-

A i le.

(13)

<98 4 »

Jetudini qvid praefcribitur, non ad id,qvia ab ipfo præfcriptum eft, obligatur segrotus, fed qviaNaturæ lex cuiqve curam fa- lutis &incolumitatis fuæ imperat.

(e) Qvi enim faafcuntur, qvå tales, femper acjvales funt, tqvalis Yero acjvalem neutiqvam obligare poterit. Hincq; il- lorum ortus eft error, qvi peculiare qvoddam & d Naturali Le- . fe di Ftin bl um fus Gentium voluntarium dari ftatuunt.

(f) D ivinaicilicet; Imperium enim inhomines jiisq; feren- di leges non ex ullo , qvod cum iftis iniit, paéto, fed qvia eo- rum eft conditor, Deo competit. Vid. infra gof. 22. At cum humanis legibus aliter longe fe res håbet.

V.

Jam uti

Lex

ab

Imperante

femper proficifcitur (a), qvi enim

obligandi

vim alioqvin in fe haberet ? ita

eos,

qvibus

ill/i fertuv,fubjeBos Live parentes

appellamus.

(a) Contra qvam cum Scholafticis ftatuere videtur Groti- u s, dum in Prolegomenis fur, B. & P. jr. //. Legem Naturalem ob- luraturam fore Jicit, edamfi daremus non c fe Deum. Vid. Zieg­

ler ns & O f and. inComment. ad di ti. loc. Grotii.

VL

Hoc ipfum autem, ut qvis

pareat,

qvoniam 5 c

Supe- 7 7 V ^

præfupponit

& rationem

(a), evidens fane eft, nec

Deum,

utpote qvo nullus eft

fuperior,

nec

beftias,

in qvas nempe

ratio

non cadit,

legi

effe obnoxias. Et hine feqvi- tnr,

æternam

illam

legem,

feeundum qvam agere Deum Scholaftici dicunt(b), merum folummodo effe figmen- tum. Nec mitiiis de illorum judicari poterit fententia, qvi

legem

aliqvam

beftiis

&

hominibtu communem

commini- feuntur (c).

(a) Ccnf. Pufend, deJ.JV.& G.lib. 1. cap. é.jfjt. j.S.S. hb.2.

cap. 3. jr JT, 2,3. 6. & de- Officio bominis ac Civti Ub.i. cap, 2. g. 4-.

'

Qvi

(14)

« 5 t ø

Qvi enim ab cbe dien dum alterius imperio ob ligabi tur ille, cujus Jibertati interiori pariter ac exteriori major valentiotcfø miJJiis frænum injicere poterit? & fruftra aliis qvid præfcribitur , ni- fi fi ilii , ej lis q; qvi id præicribit, h abean t »0/7/7 ac v olunt at c fimu) gaudeant, qvæ inutramqve partem fe fe fledere & ad ift- ud ipliim præfcriptum fe con formare qveat.

(b) Ideoq; perinde qvafi antiqvam gentifium de Fato& M a- Uria prima revocare dodrinam", externumq; aliqvod coævum principium adjungere vellent Deo, ftatuunt Dominium Iili a lege æterna concelfum, item obligari Hum ad promifla fer- vanda juflitiamq; exercendam &c. Nec ab iftorum fententia alienus videtur Lambert tu Velthuftus, qvi in Lijfertat/one de Princtptis JusH (ff Decori duplex,ftante hoc mundi ordine,coinci- dens N atur ale Jus, Divinum nempe,qvod Deus, &humanum, qvod homines feqvi debeant, dari aflerit. Qvod vero ab ali- qvibus dicitur: JDeum fcilicet ftbi ipft ejfe legem, aliter non in- telligi debet, qvåm Dei naturam ita perfedé bonam effe, ut nullå lege, aut normå impulfuq; exteriore præter fe ipfam ad hoc, ut rede agat, opus habeat.

(c) Inter Theologos &Juris C0nfi.1ltos non pauci, dicenfes nempe: Jus Natura ejfe, qvod natura omnia animalia docuit,cu- j HS% perittd bruta aqve ac homines cenjeantur, atq' hue referri debere marts (ff fæmina conjunttionem, fobolis procreatiotiem fif educationem, defenftonem fu i &c. fed minus rede. Qvæ enim dantur communes homini eum beftiis adiones, qvibusq; exer- citis, homo fecundiim legem egiffe dicitur, uti apud hunc ex obligatione, ita apud illas. ex fimpiici naturæ proveniunt in- flindu. Vid. Grot. dej. B,(ff P. lib, /. cap, 1. jj,n,

Soli ergo

homini^

qvi

& Superiorem

håbet (a),

& ratt­

ene

gaudet

, (ex

præfenbi poteft, diåa hine

human arum aftionum norma.

(a) In*

(15)

•'<92 6

(a) In tra Civitates nempe i’dos-, .penes ovns eft regimen, 5c extra easdemDeum, ut adeoq: ne potentiflimi qvidemMonar- chæ imperio immunes haberi qveant, fed mortaie omne fub regno graviore lit regnum.

VIII.

Ut fciamus autem, qvænam iftæ fint

bitmanx attiones

(a),( qvibus talis præfcribi poteft

norma

, coniiderandum prius erit, qvæ

illarum

fint

principia

(b).

(a) Nam nonomn.es hominis aåiones, uti ex infra dicendis patebit, å Jege dirigi qveuut.

(t>) o: ex qvibus id habent monnullæ hominis a&iones, qvod diversa clafle ab aliis ejusdem adtionibus, qvæ ipfi aun belli i s communes lunt, cenfeantur; & hsec principia intelledum efle atq; voltmtatcm ex feqventjbus conftabit,

j i

IX.

> .■*- ‘ '

Eqvidem

homo

pr æter

corpw

, qvod ipfi cum beftiis jcommune loco fe moyet,.nobiliflimå etiam præditus eft

aniwa

, qvæ ob vias in hoc univ erfo res cognofcere & con- fiderare, tum easdem appetere atq; averfari poteft* Et

Ut

i

prior

illa

facultas intelle&tu

,

ita alt er a voluntatis

nomine appellatiar (a;.

(a) Conkr.Th.Jrpr.Div.lib.i.cap.i. jrjt.jf-- 4+»

X.

Ad

Int elle Bum

vero primo qvod attinet (a),ficuri obvias res vel

obit er confiaerat

, vel

attentius

illas

rimatur

, multumq; intereft,

clara ejtu

aut

dtftintta,

an

obfcura

five

c o nfufa

fuerit

cognitio

(b), ita & pro certo ftatuendum eft,

IntelleBum

, qvamvis falli poftit confiderandis examinan- disq; obje&is non fatis incumbens, naturaliter tamen efte

rettumy

in tantum qvidem; ut homines,modo debi­

tam

(16)

7 2$

tam adhibuerint attentionem ac culturam, faltém

genera­

l s illa pracepta

, qvæ ad mortalem hane vitam honefté &

tranqvilliter exigendam faciunt, manifefté re&éq; cog- nofcere poflint (c); Hoc enim nifi faitem ih foro hnma- no admitteremusyqvibuslibet fuis deli&is invincibilem obfendere homines pofTent ignorantiam. Vitio enim nobis qvomodo yertetur,qv6d male egerimus, (i bonum

6c malufn liqvido difeernere non datur.

(aj Confer .Pufend. d e J .N . & G. lifci. cap.3. 8c de O f Hom. ac Civ. lib. /. cap. /. §. 4. Item Richard. Chumberland der Legibus Natura cap. 2. fjf.p.vo.&c Th.Irpr. D iv. lib. /. cap.,. jf / . 44.- -48.

(b) Dua enim concipi debent intelleElm facultater, un4 nempe,qva ftmpliciter ob;e&um apprehendens de natura ejus ac bonitate malitiave obiter judicat/ altera vero^ per qvam de veritate hujus fui judicii ulterius ratiocinatur ,* naturamq; re­

rum &, qvæ fe fe circa multa objc&a ih utramqve partern offe- runt, bonitatis aut malitiæ rationes expendit& comparat. Aft, uti prtor i! la facultas, qvoniam peries hominem néutiqvam eft, primo lntuitu aliter res appreheridere, atq; illæ apparent, non hbera, fed ex earum facultatum cfr genere, qvas nat ur ales com- muniter lolemus vocare, ita altera, eum noftri fit arbitrii, dili*, gentius res contemplari y liberi omnino eft,

(c) Froinde non loqyimur hic de veritatibus Theoreticis fub- tili mentis indagine invedigandis-, circa qvas ubi intelledus talfamimbiberit opinionem, forté non ita facile fe illa exfolve- re poterit, 11 tf neede rebus afiugulari Det revelationependentibus.

ad qvas percipiendas opuséfle, ut Divina gratia intelledui noflro fubvemat, credere oportet, Sed de his aliarum difei- plinarum eft inqvirere,

XI.

Cognitis adeoq: & confidcratis ab obje&is circa eadem, prout

bona

vel fuerint judicata,

tenda

(17)

*38 8’ 28 *

tenda

aut

fugienda

ftatim fe exferit

Voluntas

, & qvid homi- ni

faciendum

, qvid

omit tendum

, determinat (a).

(a) Et notandum heic, unit am adeo cum intellettu efle v®- lunt at em, ut, prout *'//<? redus aut depravåtus fuerit, ita W be- ne velfecus fe habeat, adeoq; faliere tritum illud Mede* diåum apud O vidium: Video meliora probo f , deteriora feqvor ; Clenim rem attentius e*aminaverimus,manifeftum erit,non tam tnteU leftui voluntatem, qvåm feqventem fimul cum intellettu volun­

tatem pr ac edenti itidem intellellui & valuntati repugnare. Qyod enim voluntas appetit, necefle cft, ut eo momento,qvo appeti­

tu r} pro fummo ab intelledlu habeatur bono.

Porro cum in

\> olunt ate

(a) 5 c

p r m i illi/et motrn

(b),&

piemor

ejusdem

determinatio

(c) confiderari debeant, pro certo habendum eft, qvod, qvamvis

illi

non plane fint

liberi

(d \

h*c

tamen, faitem qvoad producendos actus exteriores, omnimodå

libertate

gaudeat (e), fic ut

vo kn - tas

hoc refpe&u intrinfeciis ad indeclinabilem & certum

aliqvem agendi modum neutiqvam fit adftri< 9a,fed tum

(bonte

, tum

liberi

agere polTit (f)* Qvæ qvidem ipfius, uti vocatur,

indifferentia

per extraneam aliqvam caufam penitus exftirpari neqvit, Id qvod eb flrmius tenendum, qvod, fublatå

hac,

omnis a£ionum moralitas funditus fimul tollatur.

(a) Confer. Pufend, de J.JV. & G. lib. t. cap. 4, $$. /. 2-3, 4> &

de Of, Hom, ac Civ, lib. i. cap, /. jfjf. 9 - " • nem Tb. lr .fr. V iv.

lib. i. eap.i, $$.53.54.

(b) Volitio, five voluntas fimplicis adfrobationis,nec non ap­

petit m fimplex communiter nuncupati,

(c) qvam voluntatem JlriCle diEtam, five eleEhonem nonnu - li appellant.

(d) Non poteft enim non voluntas ob naturalem liiam ean- demq; maximé veneralem in bonum propcnfionem moveri ad

0 appe*

(18)

t i

9

appetendum id , qvod intellettui ut bonttm t etiam arlteqvam hic bonitatis iftius rationem expenderit, fuit approbatum. At Jicet ita primi hi motus, qvi utiqve objedi feqvuntur faciem, li­

beri haudqvaqvam fint, ml tamen hoc impedit, qvo minus voluntati plena adhuc fuperfit facultas ad attum externum fe fe determinandi , præfertim cum primos hos fuos reprimere pote­

rit motus, fimulac vera objedi facies intelleclui fuerit repræfen- tata, unumj3 infuper malum, ad latus pofitd alio malo , tantis- per velut *idpetibile reddi tur, & bon i obtinet locum.

(e) Adeoq; omnes voluntatis, uti vocantur, eliciti attus tam circa obtinendum fnem , qvåm circa media ad finem ducentia liberrimi funt præter volitionem five appetitum fimplicem‘, hic enim, uti modo diximus, cum o-enerali ifia voluntatis in bo- num inclinatione tam arde cohæret, ut non poffit non homo fimpliciter id velle, qvod ita, priusqvam in bonit at is rationem ulterius inqvifiverit, bonum fibi videtur, Notandum ergo, qvando dicimus, liberam effe voluntatem, id non femper proce­

dere in generali ejus ad appetendum bonum & fugiendum malum inclinatione (ab hac ipfiaenim håbet id determinatio voluntatis, qvod libera fitj, fed qvando circa particularia bona atq; mala vprfatur,

(f) fonte qvidem,qvoniam per internam aliqvam neces- fitatem ad agendum non determinatur homo , fed adionis fuse ipfe author eft; libere autem , qvia is &, uno objedo propofi- to , agere vel non agere, idemq; eligere aut refpuere,&, plu- ribus propofitis, unum eligere, cæterø rejicere poteft,

xm.

V e ru m h in e a x io m a : Voluntatem nonpojfe eogi(-a): n e c id nos m o ra tu r, qvod å m ultis extraneis c a u jis (b ), m axi- m é v e ro ab obligationeipfi åS u p erio re im pofita ijiclinetur.

N a m u t nihil dicam ae obligatione ( c ) , å qva incUnari de­

b e t, fane p ræ terq v am qvod aliud fit cogi (d ), alm d vero inelinari ( e ) , vel fuperior illis efle p o terit h o m o , qvæ ita

B *■volun-

(19)

<32 i o gg*

voluntatem bergere

faciunt (f), vei qvod

hujus

vires ampli- lis non inveniant locum, ipfe in caufa eft (g).

(a) Confer, hic paffim Pufend. de J .N .&G.libr.i. cap,4,gg.

S, 6, 7, <?. & //<?»*. Civ. lib. i. cap. i. §§. 12,13.14. U-

(b) Peculiari nempe ingenii difpofitione&humorum tempe­

ratura acceli nos ambientis foliq; genio, femine, vi&u, ætate, valetudine, ftudiorum ratione &c: provenientibus : neenon organorum corporis conformatione,affe<ftibus,freqventi ejus- dem generis actionum repetitionc , live confvctudine , certis qvibusdam morbis, &aJiorum deniqve a&ionibus, qvæ omnia 'v olunt at em velut de te qvilibrio, in qvo poiita efle deberet, fæ- piftimé disjicientia. tam versus unam magis, qvam aJteram partem propellunt.

(c) Qvantacunqve enim eft obligatio, neutiqvam per eam fic firingitur voluntas, ut in diverfa, faitem fuo periculo, abl- re non detur. Proinde morale folummodo illudfranum eft, qvod ita noftræ agendi libertati injicitur, omnemq;. qvæ hic datur, neceJJitatemipfa fibi imponit voluntas y dum nempe, indicante intelledu ,præfcriptam ipfi efle ab eo,qvi jus ad id håbet, nor- m am, conformem fe hvic exhibet,ut evitentur mala, qvæ fibi ab ea devianti funt propofita.

(A) Cogitur nimirum ille, cujus membra exteriora per vim ad agendum aliqvid aut omittendum applicantur, vid. mox pofit, XX. uum, d. At hoc de v olunt ate, cujus utiqve interiori li­

bertati nec manus v. g. nec vincla injici poterunt, dici neqvit.

(e) Éxemplo robufti hoibinis,qvi grave, fed qvod humeri tamen non plane ferre reculent, gerens onus inelinatur qvi- dem, at non deprimitur.

(f) Sic,debita curåufiiq; rationis adhibito,ingeniidiipo/itio- nem humorumq; temperamentumalterare&retundere,confve- tudinem exuere3affeduum impetum fiftere,qvæq; alii vel autho- ritate fuå , vel confilio, vel exemplo, vel alio qvocunqve mo­

do libertati voluntatis inferunt, impedimenta fuperare poterit homot

(20)

« g i i 2S

horn o , fa Item ne producantur attus vitiojl exteriores , qvos hu- mano in foro potiflimum attendimus.

(g) Ut qvi v.g. per ebrietatem rationis ufum perdidit.

XIV.

Qvæ autem (a), præviå ita

intellettus cognitione

, å

vo- lunt at c

, tanqvam caufa libera, unicé dependent

attiones, voluntaria

five

fpontanex

dieuntur, liti econtra, ubi

agens

nec

voluntatis

fuæ impulfu aliqvid

egerit

, nec qvid age- retur

^ feiver i t , involuntaria

feu

invita

(b) redditur a£lio.

(a) Confer. Pufend. de. J. IV. 0* G. lib. /. cap. 3. jr jr.] to. feqv. &

cap. 4> $$. 9• ^ Ojf. Horn, ac Civ. lib. 1, cap. 1. $. 16. k (b) Et fic latius hoc accipimus vocabulum, eum alias ftridi- us ufurpetur, qvando, refras^nte voluntate, fcientes qvid a- gimus.

XV.

Et ficuti (a)

invita

evadit

attio

, qvia vel

de f e d t inteU lett t u,

vel in

attibus fnis exterioribus

five

imperatts

(b)

impe~

dita

fuit

vo lunt as

, ita

illius defettus ignorant iam

<5c

error em

(c) ;

hujus

vero

impedimenta coattionem

(d) ata;

metum

fe) appellamus.

(a) Confer. Pufend. deJ.IV. & G. lib. 1. cap. 3. jr jr. to. n. & cap.

4* 9-1°* nec non de Ojf. Hom. ac Civ. lib. 1. cap, /. jr jr. 7. S. 16, (b) Sic didis, qvia ab aliis hominis facultatibus per volun- tatem motis e*fecutioni dantur, diverfiq; hoc modo funtab attibus elicitis, qvi å voluntate immediaté produeuntur & ab eadem rccipiuntur.

(c) Et tam error, qvando nempe intelledus pro vero fal- fum apprehendit,qvam ignorantia, ubi intelledus cognitio pla­

ne deeft, tn efficacem & concomitantem, nec non vincibilem atq;

invmcibilem communiter dividitur; de qvibus qvia prolixius confuli prætermultøsalios poterit Pufend.dd.il.dixifleheic fuffi- ciet, errorem non minus, qvam ignorant iam, uti efficaces di-

B 2 eun-

(21)

cuntnr vel concomitantes , prout aflio aliqva vel, fi abfuiffent, non fuiflet fufcepta , vel, licet abfuijfent, nihilomimu fufcepta fuiffet, ila vincibiles elfe, qvando ipli in caufa lumus, qvare ignoremus aut erremus ; invincibtles vero, ubi qvis, debita &

moraliter poljibili adhibita diligentia, iftos non potuit evitare de-

fefltu, ?•

( \) Qvando nempe qvis per violentiam aliqvam natura- le.na principio valentiore externo ita conftringitur, ut diver- fum nullo modo facere polfit; membra vero ejus,abhorrentis Jicei &renitentis, vel ad agenda ea, qvæ non vult, vel ad o- mittenda, qvæ vlilt, adigantur.

(e) Per metum, qvi etiam pro qvahbet futuri mali c aut tone ac provifone qvandoqve fumitur , intelligimus heic Joci vehe- mentem ex imminentegravt malo ortum animi terrorem , & elf juslus vel in just tu partim, qvia is, qvi metum incutit, potefla-

tem håbet illum incutiendi vel non, partim, qvia alter, qxå me- tus infertur, homo conjlans elf, vel fectu. Qvæ autem , urgen- te graviori aliqvo mal6 ,cujus utiqve metus tantilper velut ces­

fare facit levioris mali metum, fufcipiuntur adiones, mixta folcnt vocari, ex Jpontaneis qvidem, qvia agens in eas, tan- qvam minus malum, pro præfenti necellitate fertur, ex invitis vero,qvoniam idem agens nunqvam in eas ftrretur, li majus malum alia via liceret effugere.

(f) Qvin & ex fupraJidis facile colligere licet, qvo modo coaflio&metw tum primo generatim abextranets iftis,qvæ vo- luntatem inclinant, caufs, tum fecundo ab obligatione Ipecia- tim, tum tertioå fe invicem differant. Qvantum enim ad pri- mum, licet cum caufs illis commune id habeant coaflio & me- tiu, qvod utrmcjve patiatur voluntas, in eo tamen inter fe di- fcftant, qvod per illas wtrinfecus veluti & in eliciti.s faitem fuis

*aflibtu obliaculi aliq^id, qvod utiqve removere ipfa poterit, fentiat voluntas \ per coaflionem vero & ipetum aflus ejusdem im- p er at i impediantur, in tantum qvidem, ut ipfa hæc impedimen- ta vel plane non, (uti fit in coaflione,j vel non niii lua cum pernitie atq; exitio, (prout in jujlo evenit metu ) luperare qve-

(22)

tt I ? »

at. Deinde qvod ad fecundum attinet, diver/i in eo lunt ab obli<?ationc coaElio & metws, qvod voluntas hic contra internam Jnclinationem per folam extrinfecus provenientem violentiam ad qvid adigatur; illicautem mor aliter tantum afficiatur, pro- priasq; fuas in aétiones cenfuram exercens, ac propofito malo, ni præfcriptæ normæ conformes illæ fuerint, dignam fe judi- cans, femetipfam ad conformandas eas normæ adigit. Qyan- tum deniqve ad tertium%tum in eo inter fe diffemnt coattio &

m etm, qvod per illam plané impediantur aftn* voluntatis impe­

rativ per hunc vero,Jicét non ita impediantur, diciq; etiampos- fit, 'voluntati adhuc liiperelfe facultatem fuperandi metum exfe- qvutioniq; exteriores fiios dandi a£Im } moraliter tamen impe- diri intelligantur, cum nemo, nifi exprefsé aut per negotii na­

turam id ipfi fuerit injuridum , præfumitur fufcipere pofl'e a&ionem, qvam comitaturum erit deftruens ipfum hominenV, aut communi animi humani conftantia fuperius malum.

XVI.

Cum ergo

intelleclus fkvolunta*

(a), utijam monftra- vimus,

aBionum humanarum

fint

principia

, certum eft, æon alias hominum

aBiones,

qvåm qvæ

ifla

agnofeunt

principia

, å

lege

dirigi pofTe (b). Fruftra enim llli aliqva præfcribitur norma, qvi ad eam fefe conformare neqvit,

&, cum

illa

faitem noflræ

aftiones^

qvæ å 1

voluntate,

præ- lucente

intellettu

, dependent & confeqventer in noftro funt

ar bit rio

, ad normam aliqvam, qvalis &

lex

eft, com- poni qveant, feqvitur, nec

Miis

præter

hafie

legem præ- fcribi polle.

(a) Vel fi cum nonnullis duo hæc conflare velut libet cipia, proarefis, five intern i o.

(b) Vid. mox pof.XVII. num.g. $.3. ubi recenlentur*//* ho- minis aclioncs, qvibus nulla præfcribi lertpoteft,

xvn. At

(23)

5 2 1 4 2 $

XVII.

At vero (a) dum

voluntarias

noftras

aBiones

ita

diri- g it fex

,

primaria i II arum

fe fe exferit

ajfettio,

nempe qvod

imputan

(b) nobis poiiint, feu qvod de iis rationem pofci qveamus, qvodq; provenientes ex

i f t is effeBus

(c) in nos redundcnt* Æqvum enim eft, ut alicui

imputentur

a<fti- ones, qvæ ab ifto

[dente

&

volente

mediaté aut immedia- té fuere profe&æ, uti econtra, faitem intra fphæram hu­

mani fori, nemo pro

authore

illius

aft'tonis

haberi poteft, qvæ neqve in fe, neqve in fua caufa (d) penes ipfum ut beret, vel non fieret (e ), fuit (f), (g>

(a) Confer. P u f end. d ej. IV. & G. lib, i. capp. j. & 9. item de O f.

Horn. & Civ. lib. i. cap. i. $$. 17. & ftq v.

(b) Modo Joqvendi apud Theologos & Moraliftas ufitatifli- m o, cum alias vocabulum imputare idem fit,a c fu o qvafijure pollulare, ut alim alicjvis, in cujus gratiam attio qvadam citra ullam ab agent is parte necefitatem exercita fu e r it, eb nomine p t ebftrittus.

(c) Pramium nempe, pæna, laus, vituperium, ebligatio ad dandum vel faciendum &c, qvi qvidem ejfeclus uti in nos refill*

ta n t, qvia aclio ab iis, qvorum intereft illam fieri vel non fieri, nobis imputatur, ita qvafi abolcntur, qvando eadem cefiat im- putatro. Notandum tamen , ubi plurium intereft, fadam adi- onem vel non fadam , licet ab eorum uno lfta non imputata fuerit, cæterorum tamen jure, qvod ab iBo non dependeat, nihil d ecedere. Sicnecvenia, qvam Deus peccantibus indulget, nec fi alteri condonavero illatam mihi ab ipfo injuriam, jus, ft qvod eft, humani fori tollit. Qvæ autem agenti/?/a»<r non vimputatur , aclio pro non patrata moraliter habetur.

(d) Imputari enim nobis poterunt, qvæ non qvidem in fe , in fua tamen ccuufa penes nos fuere : Sic violen tum ftuprum imp’itabitur fæim inæ, qvæ per temer/tatem in illa fe contulit loca« ubi vim fibi illatum iii prævidere poterat.

(e) Nam

(24)

x 5 2&

(e) Nam moraliter pro attione habetur etiam aftionis omis- / ø , feu privatio motus alicujus phyAci, qvem homo vel in fe vel in fua caufa producere potuiflet: nec minusomittendoyqvim c ommitten do pænæ fimus obnoxii.

( 0 Ne<f> iisi qvæ diximus, obftat, vel qvod ea, qvæ uti- q \e in noftra non Amt facultate, aliqvando præAare teneamur,

\e l q\od alterius delidum occafio At, ne in me conferantur bona, aut ut & illa mihi eripiantur, qvæ alias in me tranAtura velmeamanfura erant; In priori enim cafu Aqvisv.g addam- num qvod a caufa extra diredionem ipAus poAta proveniat, far- ciendum feobftrinxerit, tum non damnum,fed ul tronea ifta pro- miAio ipA imputabitur. In poAeriore vero cafu ubi e. g. extra civi- tatem faceflere adigitur innocens Alius,cujus deliqvitPater,non id Patris imputaturipfi delidum, fed aufertur a!iqvid,qvod ni- fi ub hac conditione, puta, APater certo le delidi genere non obArinxiAet, iftius manfurum haud erat.

(g) Ex his itaqvc, qvæ generatim ita præmilfa funt, nemini non conftare putaverim, eorum nihil, qvæ extra noftram poA­

ta lunt direttionem, & confequenter nec£ noAro pendent arbi- tno impntan nobis pofle. Abs re tamen non fore credo, pres - sis hic maximam partern veftigiis PufendorAi, fpeciatim idq;

breviter confiderare, qvæ homini imputari qveant, vel fecus.

I. Non imputantur, qvæ vires noftras fuperant nifi,qvod ita fuperent, ipA in caufa Amus. Hincq; tritum iilud: ImpoJTi-

i M ™ d. deJ.N.&G.lib.,. c*p.s. jr./.

& de Ojf. H. ac O v. hb. i. cap. i. / . 23.

II. Cui agendi occaAo, qva qvidem objedum ,Jocum,tem- pus & vires complecumur, citra fuam cnlpam deeft, illi. qvod

nonegentim putari neqvit, P„fi d tJ.N .e) / / , (D C. d. /, §, 22,

III. Ea, q\æ penes nos non fuit, ut adeflent in nobis vel abeflent, ubi in nobis funt, vel non lunt, imputari neqveunt mA qvantum in corrigendis eliminandisq; defedibus, &acqvi­

rendis perfedionibus debitam adhibuerimus diligentiam autO ) ad-

(25)

& i6»

adhibere neglexerimus. Puf. de. J.N .& G. d. I. / . 7. & de Ojf.H.

ø 1 C. d. i jr. 19 Et hue referri poterunt, qvæ ad vegetantem ani- mam communiter pertinere cenfentur, fenfuum externorum pafliones, decepta in multis ante diligentiorem rerum contem- plationem intelledus cognitio&in multis ejusdem cæcitas,fim- plicis approbationis voluntas , locomotiva, qvå ad depellen- dum grave corpori imminens malum homo utitur, &deniqve, lit paucis me expediam, omnes animi ac corporis, qvas nobis non arceffivimus, virtutes & vitia.

IV, Qvæ per invincibilem qvis & efficacem errorem aut ig- norantiam patraverit, ipfi non imputantur. Adiones enim qvi dirigi poterunt,ubi intelledus non prælucet lumen ? Et in­

de eft, qvodnec ea, qvædeftituti rationis usu, infantes nempe, furiofi & mente capti, nec qvæ dormientes & fomniantes ege- rint, in humano potiffimum fero attendantur. Puf. de'J.N. ef G. d. /. jr. 10. & d. O. H. fif C. d. 1. /jr. 25. 26. Notandum autem, invincibilem haud dari ignorantiam atq; errorem circa leges rité publicatas, qvæ å nullis non fubjedorum & cognofci de- bent&poflunt. Non enim univerfalium, fed fingularium ig- norantia imputationem tollit. Puf. dej. N & G. d. /. & de O. H.

ac C. d. /. §. 21.

V. Uti nobis non imputantur, qvæ coadi patimur; tum enim objedi tantum rationem habemus. Puf. deJ.N. # G. d.l.

/.? . & de O. H. & C. d. l.f.2 4. ita qvando imputari poterunt, qvæ qvis gravi metu indudus egerit, live contraria legi illa fuerit a d io , five licita, uti promiflio, alibi commodius & qvi- dem prolixé dilpiciemus. Inantecelfum tamenbreviter notan­

dum, ut i metu tollatur imputatio, necelTitatem fummam ad- elfe debere / qvæ qvidem in humanis legibus exceptionem re- gulariter admittit, nifi contrarium vel exprefsé vel tacité dis- po'fitum & ordinatum fuerit, in divinis autem tam naturali- bus, qvåm pofitivis itidem nos exeufat, & qvidem in affirma­

tivis, ubi defuerit occafip agendi ( qvæ & deelfe intelligitur, qvando qvid fine gravi meo malo fieri neqvit) ; in negativ is vero, ubi inftindus meré naturalis medium nobis fuppeditat evTa

(26)

48 o

evadendi neceflitatem, qvæ vei åDeo, vel a malitia hominum noftrum tamen malum principaliter & non transgreflionem le­

gis intendente oritur. Unde & fponte fuå finit, nec nobis im- putari promifla,ubi grave aliqvod & præfens malum, qyod ali­

ter evitari non poterat, abeo, qvi ad id jus non habebat, repræ- fentatum ad ifta facienda nos adegerit. A

VI. Imputari nobis neqveunt effedus qvarumvis aliarum rerum naturales, ut& qvivis e ven tus, nec non patratæ ab alte­

ro adiones, nifi qvantum vel dirigere ifta tenemur &poffumus, vel ad ea concurrimus; Concurrere autcm dicuntur ii, qvi adi­

ones alienas jubent, adjuvant , ad eas patrandas conducunt, receptum patrantibus & detenfionem piæftant, deq/ ipforutti participant luero, confenfum, citra qvem non ageretur, adhi- bent, confilium dant, aflentantur, Jaudant,

non

impediunt, non prohibent, non dehortantur, non manifeftant, eum ali- qvid horum facere ipfis ineumberet; qvamvis non codem mo­

do, fed aliis primario , aliis feeundario ita ad alienas concur- ritfe adiones imputetur, de qvo fuo;;loco dicentur plura. Puf.

de'j. N. G. d. I. / jr. 6. 14. & de O.H. ii C.\d. 1. jr jr. 18.27.

VII. Deniqye & ultimo ex præcedenti axiomate : Afterius nempe adiones nobis non imputari, naturaliter fluit, qvod al- terius alicujus error, licet invincibilis, mihi, qvi non in cul- pa fum, qvod erraverit, imputari neqveat, fed æqvius nocere debeat erranti, Th, Irpr. Div, tib. 2. cup, 7. $>39 - - 4$.

XVIII.

De

h ife

porro

aBionibtis

(a), [qvæ, qvia

voluntaria imputari

femper pofiunt, qvando cognofcens

legem

reve- rensq;

inteltettusy

an eum

hac

conveniant vel fecus(b),

ju d ica t, judicium

illud peculiari nomine

confientia

appel-

latur, qvæ, prout vel agenda

antecedit

vel a&a

confiavi- tu r ,

in

antecedcntem

eommuniter difpefcitur 5c

conjeqvcn- tem \ Hac

vero uti

approhat

bene,

damnat

fecus fatfla,

tran-

(27)

« 18 ^

qtiUa h ine au t inqvieta appellata, ita ilt^ q v iå reBum, qvid pravnm il t, ideoq; faciendum, vel omittendum diclitat,

(a) Con fer. Pufend. deJ.N.& G.lib i.caD.3. $.4*

(b) Et ab hoc ad legem refpedumorales h* nunoipantur atti- ones\ 'per mor es enim eum hic intelligimus human* vita infiitu- ta, qvæ å lege, cui uni;utiqve ifta omnem fuum& decorem &

ordinem acceptum refert, aberrare non debent, (ut ut fæpiffi- mé aberrent) , morales etiam tum exerceri dreimus afitones, ubi eadem in adum didueuntur infilt ut a. Sic bona&honefia vo- catur attio, qvæ ad legem tanqvam normam fuam congruit, uti econtra mala ac tur fis il la audit, qvæ ab eadem diferepat nor- ma. Hincq; patet, Phyjicam a Morali maximé differre adio- onem , eum illa naturalis alicujus facultatis duntaxat fit motusy hæc autem id infuper habeat, qvod idem motus , ubi ad normam fuam dirigendus e rit, eum eadem conveniat vel non. Phyfica ita adio eft, v. g. hominem occtdere, qvæ tamen moralis evadit d: vel bona ubi noxium carnifex , juftoqy in præ- liohoftern miles interficit,vel malatqvando innocentem interi- mit latro y illud enim uti præceperuijt» ita hoc vetueré leges;

qva de re poftea dicentur plura. Adeoqy facile illis refpon- deripoterit, qvi qvia omnium rerum eft Author, feccati etiam Authorem facere volunt. Qyamvis enim phyfica omnia ereaverit entia» omnium tamen moralium caufa haberi non debet, & proinde, qvando ad id concurrit, qvod inadi- one aliqva mala phyfieum eft, non magis iftius malitU Au­

thor habendus erit, qvam deformitatis in opere inconcinniter fado ille, qvi materiam ad iftud fiippeditavit. Ita enim con- cursu fuo feeundas caufas hic comitatur Deus , ut rejinqvatur iis tali, qvalem lpfis aflignavit, modo agere; e iq; ipscyqvo/'«- tellettum & voluntatem homini conceflit, voluit etiam ipfiim con- cefsis hifce facultatibus u ti, & confeqventer adiones/uas ad

• legem tanqvam normam liberi dirigere pode vel non diri--

gere- ' ‘

XIX. Sed

(28)

« . i 9 e * .

XIX.

Sed qvia(a) hoc

intelleBus

de a<ftionum cum legibus

convenientia

, vel ab iisdem

difcrepantia

non

rccium

(em­

per, fed

faifim

etiam qvandoqve eft

ju dickm ,

poterit ite- rum

confcientia antecedens

panter ac

confccpens

in

rcBam

dividi &

er rant em

, qvarum W uti temere ea, qvæ

funt,,røÆ/<2, 6c qvæ

mala

,

bona

efle

judicaP y

ita vel judi- ciifui fuper aftis aut agendis ex certis indubita- tatisq; diducere novit principiis ,

demonftrativa

hine dida, vel perfvafa qvidem eft, verum fuum efle > £-/-

um

, veritatis tamen iftius

topicatn

faitem cognitionem J»abet(b),

probabUis

appellata.(c).

j C0° n^ \ Grot' deJ-B>& Hb-a. cap.23. jfjf. 4. j. Pufend, deJ.N.&G.hb. i cap.3. fj.s .- r - f. & Th.Jr.pr.Div. lib.i. cap.r.

§ § . j 6 - - 6 2 . r

fb) Et hac via jadtcandi maximapars mortalium utitur;

paucis enim in primos i] los fontes* ex qvlbus humana pro- fluunt omcia,inq vift vifte datlim eft, plurimosq; communi’s vi- t xtenor,&docentium extra fraudis fufpicionem pofitomm au- thoritas , & ipfa adfvetudo, & manifeftus adionum decor aut ufus ita fecuros reddit. ut tal.ium rationes curiofius xnda-are fu-

•pervaeuum putent. =

(c) Qftin & præter has, qvas adduximus, +confcientia diftin- ftiones, dividunt eam & alii in dubijim, qvando nempe 1 udi- care necj vtt mtelldlu*, legi qvid conveniat ,yel minus (irot d.l.ff.

3. &Pufend. d.l.% S. St fcrupulofitm, ubi judic,ans intellechu for- tmdat, neidipjum , ywd'lcgi convenire exifttmatum fuerit ab

eaaem disconventat t & .contra. S e d uti , qvia fufpenditur. hic indicium, non meretur nornen’

(qvamvis contra confcientiam faciant, qvi ancipiti hatrenté mtellechis judicio , dubitantesq*, arqvum aliqvid ftt an ini qvum , id nihilorainus agnm) ad errM ,em notis’

rmuim referenda videtur , .qvippe cum ille utpluri-

J mum

(29)

-SS * o »

nium fit tcmeraria & valido nullo nitens fun Jamento formldo, ideoq; cum violentia etiam rejicienda. De confcientia autem generaliter notari velim, non aiiam, qvam qvæ å lege proficU fcitur, circa aétiones hominum vim tpfi tribuendam. Secun- dum enim & contra confcientiam agere, idem eft ac fcientem &

volcntem id, qvod ålege præccptum vel vetitum fuerit, patrare.

Adeoq; cafus illi, uti vulgo appellantur, confcientia aliud mi fæpiflimé lu n t, qvam callidum qvoddam fledendis ad fuam li- bidinem fimpliciorum animis inventum.

xx. -

Nec mirum Fa),

judicio intellePdus

obnoxias ita efle

humanos attiones,

qvippe cum

le x ,

ad qvam congruere

ilU

debent, profe&a, uti fupra diximus, ab

eo,

cui paren- dum eft,

ej as dem

6c

vofuntatem

repræfentet 6c

min os.

Hincq*

patet, qvid tum in

lege

, tum in ejus

Latore

, five

Jmperan-

te

, ut veré tales fint, reqviratur. Uti enim

lex,

qvatn

cognitam

efle fubje&is (b), nihilq;, nifi qvod fieri

potejl

(c), 6c

de eet

(dj,

pratipere

præfupponimus, non foliim fa- cienda 6c omittenda

definire

, fed aliqvod etiam

malum

in- termittentibus præceptum, 6c committentibus interdi-

<ftum

proponere

debet<e), ita veré

Imperans

ille eft, qvi 6c

jure posluUre å fubjeBis obfeqvium

, 6c non

obfeq)>entibus pæ­

nam

repræfentare atq; infligere poteft, Et inde eft, qvod in animo hominis, cui per

legem voluntas Imperantis&.mi- na

innotuerint, neceflario

mixtus referent tå rnetus

oriatur,

hic

qvidem ex

potent ia , illa

autem ex confideratione

eau*

farum

, qvibus, licet omnis remotus efFet

m etm ,

allici tamen qvis 6cincitari deberet ad amplecftendam

Jmperan- tis

voluntatem (f).

(a) Confer. Pufend, d e J .N .tf G. lih,/. cap, 6, §§. 9 •• r6.& de Ojf.Hom, ac Civ, lib, /. c op, j, §§.

(30)

(b) Qvomodo enim obedier.tiam praftare qvis poterit, non.noverit, ad q vid tenea tur? Ubi tamen femel id noviifefuf- ficiet, nec fi qvis legem femel cognitam oblivioni tradat, ob- ligatione ideo fol vetur, aim bene pofl'et meminifle, fi , qvod debebat,parendi ftudium habuifl'et. Proindc fummi ex adverfo imperii eft, promulgandis fnis in legibus,qvo earum fententia redd percipiatur, qvanta fieri poterit, perfpieuitate u t i , & fi in iisobfairi qvid occurrit,petendaefthujus declaratio ab illis,qvi ad jus feeundum leges dicendum publicé funt cenftituti.

(c) Fruftra enim ab aliqvoqvid exigitur,qvod eft&femper fuit fupra ipfius vires pofitum. At fi per fuam culpam implere legem non pofiit, tantum abefi, ut exeufetur, tit potius eo no- mine jure ab ipfo exigantur pænar.

(d) Unde feqvitur, civiles nullas ferri debere leges Divinis adverfas; & abfurdum fimul foret, jubere aliqvid, qvod natty*

ra ac fin i civitatum repugnat, *

(e) M ali autem hæc five pænzpropojitio appellaturfanftio%qvå omnesregulariter munitæ funt leges,fiqvidem fæpiffimd fruftra qvid aJicui faciendum injungeretur, fi impuné id intermittere pofl'et:& fi qvando deprehenfæ fneré leges, qvibuspænalis hæc defuit cl au fu la, in loeum pæna fubiifl'e infamiam eredendum c ft.

fO Evidens adeoq: eft, nec naturet eminentiam, nec folas vi-•

res imperium alicui conferre; nam uti naturalium fubftantia- rum una ab altera, qvæ rpsa perfedior eft , non ftatim depen- det, nihilq; obftat, qvo minus is, qvi in fe ipfo, fufficiens cre- ditum, gubernandi fefe håbet principium, fuo potius, qvam alterius, livet præftantioris, arbitrio agat, ita id facere qvidem poflunt folæ vires , ut ad effugiendum gravius malum alteri, qvi præteqfolas vires nullam rationem håbet, qvare me obliga- revelitjtantifper parere malim,nil tamen prohibet,meomnes vias vim ifiam excutiendi tentare, excuflaq; illa, ex meo piand arbitrio agere.

>38 2i 2S-

X X I , Qvajir-

(31)

t t ** m

XXL

Qvandbqvidem vero (a) per

legem

innotefcit fubje- dMs , qvxd fieri ab ipiis velit

Jmperans,

nil mirum, fi,

mu­

ta t a i f i k, mut at am

’etiam

Imperantie voluntatem

<8c confe- qventer eos;qvibus

lex

lata fuerat, non arnpliiis

illa

obli- gan intelligamus. Unde liqvet, non alium, qvåm qvi

legem

tulit,

mat ar e <Sc abragare legem,

yel in

eadem dijpenjare

pofTe

(b ) . CMutari

autem uti dicitur

lex,

qvando

ex par- te , ( f abrogari,

qvando

tota toil'tur,

ita

dijpenfari

circa ean- dem appeUamus id; ,ubi

fibjeftorum aliqvis ex lege, q\>a a- lids ipfum obligat e t, f f fød reltqøi, qøibus ea cpnflituta f u i t y

etiamnum obligantur, fpecialiter eximitur (q).

("a) Confer. Grot. de J. B. 0* P. lib. 2. cap. 20. §§, 24.. 27. 26.27,

& Ziegler, ad eund. loc. }necnon Pufend. deJ.JV. øf G. lib. 1, pap.

6. §. 17. &de O f. Hom. ac Ciy. lib. 1. cap 2. §§. y. 10.

(b) Conflat hine, qvåm nul 16 jure tum reiiqvi ;omnes hu- tnani Impetantes, tum qvi id fibi praecipué arrogat, Romanus Rontifex vel de Di.vin is Jegibus aiiqvid immutent, .vel in iis-

dem difpenfent, &, qvod vetueré, permittant.

(c) Maximam ita deprehendimus diferentiam in ter difpen- fationem & interpretationem reftritlivam live aqvitatem, qvam adhibere lblet& debet inferior Judex, qvando nempe a lege pe- ,cujiarem excipit cafum, qvem ipfe Legislator,45 ilJum prævidis- fet, fuiflet excepturus ,,q vippe eum åJioqvin abfurdi qvid na- turaiiq; rationi contrarii inde oriretur. Adeoq; di f e n fat to ex Lcgislatoris g ra tia , reflrifliva autem interpretatio five æqvitas ex inferioris judicis arbitrie .pendel.

Et hæc de lege generatim jamdixifle fuffecerit; reliqva enim,

^væ hue fpe&ant, Jatius poftea exponentur, præcipué ^van- do de- officiu bominum in civitate yiventium adhiri erimus.

XXH. Pro-

(32)

<98 25

W t

XXII.

Proinde cum

Lex,

uti hadenus didum fuit

, Imperan- tis

fit

jujfeum

fubjedos obligans

, jubendi

autem hæc

ob!i-

gAndi%

facultas ex

jure,

qvod

ipfi

ad id competit, proma- net (aj, exammanda jam utiqve ent altera

Juris

lignihca- tio, qvå pro ATTRIBUTO PERSONÆ /7Waceipitur,

&

qvidem definietur (b) per

gjpalitatem moralem attivam (C) pefeon£ competeniem, o , qvod ad homines at tinet ( d ) , a Super h r e femper comefedm ad aliqvid

(e)

ab aliis perfenis, cum qt>ibus in fed et ate de git, juslé habendum vel adverfem eas agen- dum (f).

(a) Et ab hoc Imperuntis jure proficifcitur etiam ju s foubjc- Etorum, dum nempe eorum aliis adverfus aJios id i fte pro im- perio concedit veJ aflerit. Qvemadmodum enim qvis aliis imperare Jegemq; iis præfcribere neqviret, nifi jus ad id habe­

ret, ita nec ilJi, qvibus imperat, fibi qvid arrogare fuumq; ali- qvod, alter adverfus alterum, obtendere juspoffent.nr ifte,’qva præditus eft ferendi leges infligendiq; pænas pøteftate, &fingUr lis fubjeaorum fuum tribueret, & eos, qvi hoc ipfum aliis rie- gare vel eripere vellent, aliqvo contineret coérceretq; malo.

Hine vero liqvidum elfe puto , qvænam juris omnis pro attri- buto perfon* fumpti fit origo. Nam uti Deus , qvi fuperiorem nullum agnofeit, cujusq; idcirco jus ab hominum jure diverfis • fimum eft, illud, (nifi forté progredi velimus in infinitum) å fo, ipfo & qvidem,qvia univerfi hujus eft creator,håbet, ita homi­

num jus ultimo a Divma voluptate & generatim universéq* å voluntate Imperamis ortum fuum trahit, qvamvis non negave- rijn,tum proprium illius, cui jus competit, vei aMoxum fattum ( c. g. cum Parentes educant liberos, item cum merita unius in al­

terum der uvant ur), tum mutuum confonfum ( uti in omnibus mor- tales mt er imtis fit pattis) juris iftius aliqvando elfe occafoo- nem.

(bj Gonier. circa hane definitionem Crot.de J. B. & P, Ub. /.

cap

(33)

<32 2 4 »

<*/>./. §. Pufend, d c J .N .& G. iib.i. cap.i, §§. iy.20. nifl qvod unam eandemq;rem duobus exprimens vocabulis jus a pøte&a- te aliqvanto fubtiiius hic diftingvat, 5c 7b. Jr. pr. Div. lib, u cap. 1. §§. $2. fecjv.

(c) A fliv am appellamus hane qvalitatem , qvamvis eam fæpe Phyfica coinitetur pajjio, uti econtra per ejus oppoftum, obliga­

tionem nempe, qvæ qvalitas moralis pafftva eft, non raro fimul indigitatur art 10 phyfica. Nam 5c is , cujus libertas ad aliqvid accipiendum aut admittendum per ju s fuerit laxata, agit v. g.

fip e m accipiens pauper, item qvi fervis fervi tur berus, 8c patitur ille, cujus itidem libertatem flringit ita obligatio, ut aliqvid a- gere debeat e. g. eum fip e m pauper i dives 8c famulitium hero ex-

hibent fervi.

(d) Tam enim de Dei in homines , qvam de hominum in fe invicem jure noftra hæc agit difciplina,ut tamen in anteceflum obiter notetur, exiis nempe, qvæ modo (num a) de jure Dei dida funt, fponte fuå fluere, qvod longe aliter 8c qvidem ad modum alJegoriæ fe habeant 8c f ciet as 8c perfo na, qvando de»Deo, ac qvando de bominibus enuntiantur. Vid. infr.pof XXdr.dc XXfrt

(e) Vocabulo aliqvid tum omnes in univerfum, qvæ ullum in humana vita habent ufum, corporeæ res, harumq; accideri- tia juxta ac effedus, tum qvi inter-reliqvas eundas res præcel- lit, homo ejusq; adiones comprehenduntur.

(f) Duo hæc verba, habere nempe 8c agere, licet alii aliter, dum in Grotium commentantur, explicent, tamen eum ju ris, qvå pro attributo p e r f na fumitur, vis 8c eftentia in eo, ut per- fonæ^ fe invicem accipiant aliqvid poftulentq; confiftat,ideoq;

qvo modo idem illud ju s , (piene fcilicet an minus piene,) fe ex- ferat, obfervari potiffimum oporteat, commodimmé per ver­

bum habere fignificatur, juftd qvid alicui competere, ita tamen, ut vi id ab altero, qvi ad id præftandum eft obJigatus , extor- qveri neqveat; verbo vero agere denotamus , per vim etiam -id, qvod jufté corapetit,ab altero exigi, aut adverfus illum as-

feri potTe. Vid. infr. P o f XXIX.

- ' XXJII

(34)

« e 25

xxin. ;

autem fa-)

perfinx

competit, non qvå

i\h ptyftce,

fed qvå

moraliter

(b) & qvidem tanqvam homo in ftatu aliqvo (c) exittens confideratur.

Statfis

enim eft

ipfe cu

-

jtisvis hom'mis in communi vita lo c tis £f conditio, cui certa illay

& qvidem ab Imperante impertita, c oh ar ent ju ra

,

qt>£ hominemy Jimulac loco hoc pofitus fuerit

,

t f qvamdiu eum poffidet

,

c omi- tantur

(d). Qvemadmodum vero uni homini diverfa ju­

ra ex diverfis orta ttatibus (e), nec non pluribus homini- bus colle&ivé fumptis eadem jura ex eodem profluentia ftatu

( 0

competere poftimt, ita &

perfina

vel

fimplex

eft, fcilicet unus homo, licet pluribus gaudeat ftatibiis, vel

compofita

(g), qvando nempe piures homincs certo aliqvo confociati funt ftatu, ita qvidem ut pro una voluntate, unaq; aéiione habeatur, qvicqvid illi vi iftius confocia- tionis vel voluerint, vel egerint (h).

(a) Confer hic paflim Pufend. d c J .N .t f G. lib. i. cap. u / jr*

6 - - ij, lib. 2, cap.2. & deOjf. Horn. ac Civ. lib.2. cap.i. § nec non Th.Jrpr. Div. lib. i. cap. 2. $$, 4 4 -- 60.

(b) illi enim exiftenti & phyficé jam perfeétæ ex arbitrio ali- orum entium intelligentium talis fuperadditur qvalitas, adeoq;

abftrahendo (ab ifta moralitate, nulium ipfi jus competet, ut ut inde non feqvatur, dari hominem , qvi in nullo exiftat ftatu.

Eo ipso enim, qvo homo eft, in ftatu qvoq; humanitatis degit:

at hic ftatus propria fua etiam håbet jura.

(c) Unde & ad modum fpatii, in qvo nempe fubftantiæ phy- Cicx fuam, qvam habent, naturalem exiftentiam ponunt, mo- tusq; fuos phyficos exercent, concipitur fta tu s> tanqvam ens aliqvod morale fubftratum, in qvo homines cum effeåu qvo- dam morali fuas exferunt aåiones.

(d) Atq; ita&defcribi oportet per fort am, qvod homo ftt cum fta tu fuo conftdcratus, & patet fimul, prout variaverint fta tu s,

1 D var i-

(35)

•S? *6 $

variare etiam hominum jura. Sic e. g. Regis & fubjedi, viri & fceminæ, puberis &impuberis, nobilis & plebei; ejus- demq; etiam hominis , qvamdiu vel fubjedus eft, vel im- puber,vel plebejus, & ubi poftea vel ad imperium, vel ad pu- bertatem, vel nobilium in ordinem pervenerit, dtverfa erunt

■jura. Cum autem multiplices den tur Flatus, non abs re fue- rit, generaliores eorundem, qvantum qvidem id noftro huic fuf- ficit inftituto, exponere differentias, pneprimis cum ex iftis of- ficia hominum tam ergaDeum, qvam alios homines poftea de- ducentur, multaq; præterea fuper vocabulo naturalis Jlatus, cujus in hac difciplina variæ occurrunt fignificationes , evitari ita poterunt dubia. Omifso ergo in pratens tntegritatisjlatuy qyi anonnulhs naturalis appellatus legalt opponitur, & de qvo mox m feejventi videbimus capite, confiderandus erit

I. Naturalis ille , qvi &, fumptå fcilicet ejus denominatione ab effentia hominis, humanitatis dicitur. Jlatus, in qvo omnes conftituti funt homines, dum prse beftiis infignibus å Creatore p/ræditi funt donis & ratione pollent, aijus beneficio & Iftum tanqvam fummum agnofcere Legislatorem, ac fecundum Ejus leges vitam honefté & decoro ordine confpicuam agere fint i- donei, idq; fimul habeant, ut ab aliis hominibus tanqvam ar- qve homines tradentur. Opponitur autem huic Jlatut vel vi­

ta & conditio beftiarum,vel vita hominum,qvi conditione fuå abutentes addivina præcepta fe conformare negligunt.

II. Status hic humanitatis dividitur iterum å nonnullis in vatur alem didum alias vita folitaria Jlatum, per qvem deno- tatur miferrima hominis conditio, qvi absqve omni humano auxilio fibi foli relidus foret (e. g. expoftusd Parentihus in fan s, item' unicus in de fert am in fulam projettus naufrågus home) &fo- c i al em, cui nempe per aliorum hominum auxilium atq; indu- ftriam decor, commoditasq; & levamen fiierint conciliata.

III. Status focialis porro eft vel naturalis, ab aliis Jlatus aqva- htatis vocatus,m qvo illi vivunt,qvi :commurem in terris non habent Dominum, & qvorum unus alteri nec imperat, nec pa­

ret e, g. gentes Prineipcjfc ad Ji invicem relati, vel eivilts homi-

Referencer

RELATEREDE DOKUMENTER

Du kan kopiere, ændre, distribuere eller fremføre værket, også til kommercielle formål, uden at bede om tilladelse.. Husk altid at

Hvis ophavsmanden er død for mere end 70 år siden, er værket fri af ophavsret (public domain), og så kan du bruge værket frit.. Hvis der er flere ophavsmænd, gælder den

Du kan kopiere, ændre, distribuere eller fremføre værket, også til kommercielle formål, uden at bede om tilladelse.. Husk altid at

Hvis ophavsmanden er død for mere end 70 år siden, er værket fri af ophavsret (public domain), og så kan du bruge værket frit.. Hvis der er flere ophavsmænd, gælder den

Eftersom denne Frihed ei taales i nogen anden Regiering, hverken republikansk eller monarkisk, i Holland 0g Venedig lige saa lidet, som i Frankrig og Spanien; saa

stre Haand; saa maa man ey gisre keverencen tilbage med omvendt Legeme; men kun vende Ansigtet med en Mine til den Side, hvor den fornemmeste Person er: Og derefter

Udgivet år og sted | Publication time and place: Kiøbenhavn : Johan Frederik Schultz, 1816 Fysiske størrelse | Physical extent: 20

tensens eneste Jndlceg i Sagen, og de Kjerkegaardiani serede udtalte kun den eneste Dom derom, at det var altfor grovt og uforskammet til at kunue tages Hensvn